magavali winery

Η δίαιτα ORAC είναι μία σχετικά καινούργια δίαιτα, της οποίας οι υποστηρικτές πιστεύουν πολύ στην αντιοξειδωτική ιδιότητα κάποιων τροφίμων. Κατά τη γνώμη μου είναι από τις καλύτερες και ποιοτικότερες εμπορικές δίαιτες που κυκλοφορούν αφού μπορούν να ωφελήσουν τον οργανισμό μας μειώνοντας την ένταση διαφόρων προβλημάτων υγείας όπως η δυσκοιλιότητα και μακροπρόθεσμα θεωρητικά θα μπορούσε να μειώσει τη συχνότητα των καρδιοπαθειών και των καρκίνων. Σίγουρα δε θα μας έβλαπτε... kidney beans: τα φασόλια με τον υψηλότερο δείκτη ORAC Γενικά τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι για να είσαι ok με τη δίαιτα ORAC πρέπει να καταναλώνεις τρόφιμα που να σου προσφέρουν 3000-5000 μονάδες ORAC ημερησίως το λιγότερο. Όμως υπάρχουν διάφορες απόψεις αφού υπάρχουν πολλοί που λένε ότι μπορεί να χρειαστεί και 5500 και 10.000 και 20.000 ακόμα και 30.000 μονάδες ORAC για να είσαι σίγουρος. Έχει 2 πλεονεκτήματα: Χαρίζει υγεία και ευεξία. Κάτι το οποίο μάλλον ισχύει όντως, αφού τα τρόφιμα που πρ

Κάθε τι πολύτιμο φυλάσσεται –πολλές φορές ως κόρη οφθαλμού– για διάφορους λόγους, ανάμεσα σε αυτούς και για να μη... «χαλάσει». Η συντήρηση του κρασιού δεν προφυλάσσει μόνο το προϊόν, διατηρώντας το «υγιές». Σε πολλές περιπτώσεις το βελτιώνει, αφού συντηρούμενο σωστά, το κρασί που ενδείκνυται για σύντομη ή μακρά παλαίωση στη φιάλη, βελτιώνεται σημαντικά, προς όφελος της απόλαυσης που προσφέρει. Τα περισσότερα λευκά και ροζέ κρασιά, σε γενικές γραμμές, τέρπουν με τη φρεσκάδα των αρωμάτων και της γεύσης τους. Έτσι, ουσιαστικά δεν παλαιώνουν και δεν είναι ανάγκη να παλαιώσουν για να γίνουν πιο απολαυστικά. Καταναλώνονται όσο είναι νεαρά και φρέσκα, μέσα σε 12-18 μήνες από τη στιγμή της παραγωγής τους. Η σωστή όμως συντήρηση των κρασιών αυτών είναι επίσης επιθυμητή, μέχρι να καταναλωθούν. Υπάρχουν βεβαίως και κάποια λευκά κρασιά περισσότερο πολύπλοκα, πιο πλούσια, μερικά εκ των οποίων έχουν περάσει από βαρέλι, που μπορούν να διατηρηθούν στην κάβα για 2-7 χρόνια, μάλλον συν

Η σειρά σερβιρίσματος του κάθε κρασιού Όπως έχει τονιστεί προηγουμένως, η επιλογή ενός κρασιού που θα συνοδεύσει το γεύμα μας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ο βασικότερος λόγος είναι ότι οι καταναλωτές έχουν τα δικά τους γούστα και προτιμήσεις που αποτελούν άκρως προσωπική υπόθεση του καθενός. Ωστόσο, όταν έχουμε να συνδυάσουμε ένα κρασί με ένα φαγητό η επιλογή είναι απλή, λαμβάνοντας υπόψη τις πιο πάνω οδηγίες. Όταν όμως έχουμε περισσότερα από ένα φαγητά ή πιάτα τότε το θέμα δεν είναι καθόλου απλό. Συνεπώς είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε μια λογική σειρά που σέβεται τους πιο κάτω βασικούς κανόνες: • Τα κρασιά σερβίρονται με βάση τον οινοπνευματικό τους βαθμό. Πρώτα τα χαμηλόβαθμα και μετά τα ψηλόβαθμα. • Τα λευκά πριν τα ερυθρά. Με εξαίρεση τα γλυκά αφρώδη ή τα αρωματικά. • Μεταξύ των ερυθρών προηγούνται τα μαλακά (ελαφρά) και μετά ακολουθούν τα στυφά και σκληρά κόκκινα που συνήθως συνοδεύουν τα κυρίως φαγητά. Όσον αφορά την ένταση του χρώματος τα ανοιχτόχρωμα

Το κρασί είναι αναμφίβολα ο καλύτερος συνοδός του φαγητού. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους μεσογειακούς λαούς που πάντοτε συνόδευαν και συνοδεύουν το φαγητό τους με το κρασί αλλά και βόρειοι λαοί που δεν παράγουν κρασί, τα τελευταία χρόνια το θεωρούν απαραίτητο σε κάθε τους γεύμα. Ο συνδυασμός κρασί-φαγητό ήταν γνωστός στους Έλληνες από τα πανάρχαια χρόνια. Στον Όμηρο γίνονται αρκετές αναφορές όχι μόνο στο κρασί αλλά και στα φαγητά που συνήθιζαν να το συνοδεύουν. Το καλύτερο παράδειγμα αποτελεί ο Κυκεώνας που παρασκευάστηκε για πρώτη φορά από την ωραία Εκαμήδη. Ο Κυκεώνας ήταν το πρώτο κοκτέιλ που έγινε ποτέ και αποτελείτο από Πράμνειον οίνο μέσα στον οποίο η Εκαμήδη έβαλε τριμμένο γιδίσιο τυρί πασπαλισμένο με άλφιτα που στα χρόνια εκείνα ήταν αλεύρι από αποφλοιωμένο και φρυγμένο κριθάρι. Ο Πράμνειος οίνος της ομηρικής αλλά και κλασικής εποχής ήταν αυστηρά ένα κόκκινο ξηρό κρασί που ήταν στυφό και τραχύ. Ο συνδυασμός του με τυρί και αμυλούχα σκευάσματα μείωνε, ασφαλώς, τη στυφ

Ο οίνος με χροιά ερυθρωπή έχει ιδιαίτερη αξία για το ανοσοπητικό μας σύστημα..Ο λόγος;  Ο λόγος είναι πώς είναι πλούσιο σε συστατικά διότι ή παραμονή του με τους φλοιούς των στεμφύλων και τους βόστροιχους του εξασφαλίζουν αυτό το προτέρημα, να είναι πλούσιο σε ρεσβερατρόλη που βοηθάει στην καλή λειτουργία τηε καρδιάς και επίσης αντικαρκηνικές ιδιότητες από την εκχείλιση του ελαίου που περιέχουν οι βόστριχοι(τα κουκούτσια).                   

Στο Κτήμα Μαγκάβαλης  Η Βιολογική Καλλιέργεια είναι μια μέθοδος καλλιέργειας η οποία ελαχιστοποιεί ή αποφεύγει πλήρως τη χρήση συνθετικών λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων, ρυθμιστών ανάπτυξης των φυτών, ορμονών καθώς και πρόσθετων ουσιών .  Οι βιολογικοί καλλιεργητές βασίζονται σε αμειψισπορά (εναλλαγή φυτών για συγκομιδή), υπολείμματα συγκομιδών, αγρανάπαυση, ζωικά λιπάσματα (κοπριά) και μηχανική καλλιέργεια για τη διατήρηση της παραγωγικότητας του χώματος, τον εμπλουτισμό του με θρεπτικές ουσίες για τα φυτά καθώς και για τον έλεγχο των ζιζανίων,εντόμων καιπαράσιτων. Πιο αναλυτικά είναι η συνεργασία με τη φύση για την παραγωγή προϊόντων που είναι υγιεινά, νόστιμα, με μεγάλη θρεπτική αξία, απαλλαγμένα από χημικά παρασκευάσματα που βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία.  Ποιές είναι οι απαιτήσεις όμως για την καλύτερη δυνατή απόδοση,  έτσι ώστε γνωρίζοντας όλα τα στοιχεία να δούμε πως μπορούμε να καλλιεργήσουμε βιολογικά, καθώς και να αντιμετωπίσουμε τα αναμενόμενα ζιζάνια και ε

Καλημέρα του θεού ευχόμαστε θερμά για όλη την ανθρωπότητα!