Οινογευστική είναι η τέχνη να "δοκιμάζουμε", να "γευόμαστε" ένα κρασί καί να έχουμε ακριβή αναγνώριση τών χαρακτηριστικών του!
Το χρώμα του
Γέρνοντας το ποτήρι μας μπροστά από ένα λευκό φόντο παρατηρούμε τη διαύγεια, την ένταση και τις αποχρώσεις του χρώματος του κρασιού, που μας δίνουν ποικίλες πληροφορίες: για το αν κατάγεται από μια ζεστή χώρα του νότου ή από βόρειες περιοχές, για το αν γεννήθηκε από ένα ντελικάτο σταφύλι ή κάποιο άλλο ανθεκτικό, μας δίνουν μια πρώτη ένδειξη για τη γεύση του και συχνά μαρτυρούν την ηλικία του. Έτσι, τα "νεαρά" λευκά κρασιά π.χ. Μοσχοφίλερο Μαγκάβαλη έχουν φωτεινό λαμπερό λευκοκίτρινο χρώμα. Όσο όμως περνά ο χρόνος μεταβάλλεται σε εντονότερο κίτρινο ή χρυσαφί, για να φτάσει στην καστανή απόχρωση, σημάδι γήρανσης.
Από την άλλη, σ' ένα ερυθρό κρασί π.Χ. Αγιωργίτικο κάβα Μαγκάβαλη, το έντονο πορφυρό χρώμα φανερώνει νεότητα. Εάν όμως στα χείλη του ποτηριού παρατηρήσουμε πορτοκαλί και καστανές ανταύγειες συμπεραίνουμε τη γήρανσή του που είναι πιο προχωρημένη, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσοστό τους.
Το άρωμα του:
Ο καλλίτερος τρόπος για να το αντιληφθούμε είναι περιστρέφοντας προσεκτικά το ποτήρι και στη συνέχεια εισπνέοντας τον αέρα που βρίσκεται στον επάνω χώρο του. Προσπαθούμε να προσδιορίσουμε την ένταση του αρώματος. Είναι έντονο, μέτριο ή ασθενές; Την ποιότητά του. Είναι φίνο ή κοινό; Τον χαρακτήρα του. Μας φέρνει στο μυαλό λουλούδια, φρούτα, ξηρούς καρπούς, ή μήπως μπαχαρικά, κακάο, καπνό; Το άρωμα άλλωστε του κρασιού χαρακτηρίζεται από μια πολυπλοκότητα, που οφείλεται στην παρουσία μεγάλου αριθμού αρωματικών συστατικών.
Η γεύση του:
Βάζουμε μια μικρή γουλιά κρασιού στο στόμα μας, την αφήνουμε να κυλήσει αργά, την περιστρέφουμε γύρω από τη γλώσσα μας και τελικά την καταπίνουμε. Έτσι, έχουμε το χρόνο να αντιληφθούμε τους συνδυασμούς των τεσσάρων βασικών γεύσεων της γλυκιάς, της ξινής, της πικρής και της αλμυρής. Να θαυμάσουμε για ακόμη μία φορά το άρωμά του. Σ' όλη τη διάρκεια παρατηρούμε το πώς διαφοροποιείται η αρχική εντύπωση καθώς κυλάει το κρασί μέσα στο στόμα μας και προσπαθούμε να περιγράψουμε την "αίσθηση" που μας προκαλεί. Είναι ζεστό, λεπτό; Έχει ευχάριστη γεύση; Έχει μαλακό "τέλος" στον ουρανίσκο ή είναι νευρικό και τραχύ;
Φτάνουμε λοιπόν με το πέρασμα του χρόνου σε ένα σημείο, όπου αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τα κρασιά που δοκιμάζουμε. Και θέλουμε να μιλήσουμε γι αυτά, να τα περιγράψουμε και να τα κρατήσουμε στη μνήμη μας. Τώρα πλέον γίνεται απαραίτητη η χρήση ενός ειδικού λεξιλογίου που μας δίνει τη δυνατότητα να περιγράψουμε ακριβώς την αίσθηση που μας προκαλεί ένα κρασί.
ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΟΙΝΟΓΕΥΣΤΙΚΗΣ
MAGAVALI WINERY GREECE :
Άγουρο: κρασί πολύ νεαρό, με μεγάλη περιεκτικότητα οξέων.
Βελούδινο: κρασί μαλακό, ευχάριστο στον ουρανίσκο.
Οίνος μακράς ωρίμασης στη φιάλη : εμφανές ελάττωμα στην οσμή και τη γεύση που οφείλεται στο φελλό του πώματός του.
Γενναιόδωρο:
κρασί υψηλόβαθμο, πλούσιο σε γεύση και σε άρωμα.
Ισορροπημένο:
κρασί με αρμονία στις επιμέρους γεύσεις.
Μαλακό:
κρασί που δεν έχει ενοχλητική όξινη και στυφή γεύση.
Νευρικό:
κρασί με έκδηλη οξύτητα.
Σκληρό, ταννικό: κρασί με έντονη τη στυφή γεύση των τανινών, πικρό.
Στρογγυλό:
κρασί με σώμα και με βελούδινη γεύση. Καμιά γεύση δεν υστερεί και καμιά δεν υπερέχει.
Κρασί με σώμα:
κρασί πλούσιο σε συστατικά που αφήνει το στόμα μας γεμάτο από γευστικές εντυπώσεις, λιπαρό.
Ποια χαρακτηριστικά της όψης του κρασιού αναζητούμε;
1. τη διαύγεια: θολό, διαυγές
2. τη λαμπερότητα: λαμπερό, θαμπό
3. την ένταση του χρώματος: ασθενές, μέτριας έντασης, έντονο
4. την απόχρωση:
λευκά κρασιά: λευκοκίτρινο, πρασινοκίτρινο, χρυσοκίτρινο, καφέ κίτρινο.
ροζέ κρασιά: ροζ τριαντάφυλλου, ροζ βιολετί, πορτοκαλί.
ερυθρά κρασιά: κόκκινο βιολετί, κόκκινο, γκρενά, κεραμιδί, καστανό
και το μέγεθος των φυσαλίδων: μικρές, μέτριες, μεγάλες (στην περίπτωση των αφρωδών και ημιαφρωδών κρασιών).
Ποια χαρακτηριστικά των αρωμάτων αναζητούμε;
1. την ένταση του αρώματος: έντονο, μέτριο, ασθενές, ανύπαρκτο.
2. την ποιότητά του: ράτσας, φίνο, λεπτό, κοινό, χοντροειδές.
3. τον χαρακτήρα του: φρουτώδες, λουλουδιών, μπαχαρικών, ζωικό.
Τα αρώματα του κρασιού διακρίνονται σε:
1. πρωτογενή, που προέρχονται από το σταφύλι,
2. δευτερογενή, που σχηματίζονται κατά την αλκοολική ζύμωση και
3. τριτογενή, που δημιουργούνται κατά την παλαίωση του κρασιού.
Ποια χαρακτηριστικά της γεύσης αντιλαμβανόμαστε;
1. τη λιπαρότητα ή γλυκύτητα
Η αντίληψη της γλυκιάς γεύσης πραγματοποιείται στην άκρη της γλώσσας
2. την οξύτητα
Η αντίληψη της όξινης γεύσης εκδηλώνεται με ένα τσίμπημα στα πλαϊνά της γλώσσας και στο εσωτερικό των μάγουλων.
3. την πικρή γεύση
Η πικρή γεύση γίνεται αντιληπτή στο πίσω σημείο της γλώσσας
4. την αλμυρή γεύση
Η αλμυρή γεύση γίνεται αντιληπτή στο μπροστινό τμήμα της γλώσσας.
5. Τη γευστική ισορροπία:
Ένα κρασί μπορεί να είναι: ισορροπημένο, αρμονικό, ανισόρροπο ως προς μία γεύση (γλυκιά, ξινή, πικρή)
6. τις αισθήσεις αφής - θερμού – κρύου
7. την εξέλιξη στο στόμα
Ένα κρασί μπορεί να είναι:τραχύ, βελούδινο, υδαρές, λιπαρό, αδύνατο, γεμάτο.
8. το άρωμα στόματος και την αρωματική διάρκεια.
Άν επιθυμείτε να αποκτήσετε περισσότερη γνώση γιά το κρασί, τότε σε περιμένουμε στο magavali winery κάθε Κυριακή 12 - 6μμ στήν έκθεση γευσιγνωσίας τού οινοποιείου μας, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Νεμέα στήν Σκοτεινή Αργολίδας 20500 Ελλάδα.
https://magavaliwinery.blogspot.com/2024/03/blog-post.html
Επικοινωνία :+306946 403611
Email info@magavaliwinery.gr
www.magavaliwinery.gr
Βασίλειος Μαγκάβαλης🍷
Οικογενειακή επιχείρηση
Magavali winery
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου