Οινογευστική Magavali winery 🍷
Οινογευστική
είναι η τέχνη να"δοκιμάζουμε",
να "γευόμαστε" ένα κρασί.
Να το προσεγγίζουμε με τις αισθήσεις μας, να το εκτιμούμε με βοηθό τη μνήμη και να εκφραζόμαστε με "δόκιμο" λεξιλόγιο για την ποιότητά του, περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά του.
Χωρίς να λάβουμε υπ' όψη τα υποκειμενικά κριτήρια του καθενός μας, η τελική μας κρίση βασίζεται στην ευχαρίστηση που μας προκαλεί το κρασί που δοκιμάζουμε.
Και αυτή η ευχαρίστηση είναι το μίγμα των εντυπώσεων που αποκομίζουμε από το χρώμα, το άρωμα και τη γεύση του.
Στο παιχνίδι της οινογευστικής όμως εκτός από την όραση, την όσφρηση και τη γεύση συμμετέχει και η ακοή, θυμηθείτε τον ήχο του κρασιού καθώς το σερβίρουμε στο ποτήρι.
Ακόμη και η αφή, σκεφτείτε το κρασί καθώς κυλά στο στόμα μας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Πρώτα απ' όλα δίνουμε προσοχή στο ποτήρι της οινογευστικής.
Άχρωμο και διάφανο σχεδιάστηκε για να διευκολύνει και να επιτρέπει τη σωστή εκτίμηση του κρασιού.
Με μεγάλο, λεπτό πόδι που επιτρέπει το εύκολο πιάσιμο χωρίς να εμποδίζει τη θέα του κρασιού και με μεγάλο άνοιγμα που επιτρέπει τη διερεύνηση του αρωματικού χαρακτήρα.
Σερβίρουμε το κρασί μέχρι το εν τρίτο του ποτηριού, και στον επάνω κενό χώρο θα απολαύσουμε τον πλούτο των αρωμάτων του.
Στη συνέχεια θα εκτιμήσουμε τα χαρακτηριστικά του κρασιού.
Το άρωμα του
Ο καλλίτερος τρόπος για να το αντιληφθούμε είναι περιστρέφοντας προσεκτικά το ποτήρι και στη συνέχεια εισπνέοντας τον αέρα που βρίσκεται στον επάνω χώρο του. Προσπαθούμε να προσδιορίσουμε την ένταση του αρώματος. Είναι έντονο, μέτριο ή ασθενές; Την ποιότητά του. Είναι φίνο ή κοινό; Τον χαρακτήρα του. Μας φέρνει στο μυαλό λουλούδια, φρούτα, ξηρούς καρπούς, ή μήπως μπαχαρικά, κακάο, καπνό; Το άρωμα άλλωστε του κρασιού χαρακτηρίζεται από μια πολυπλοκότητα, που οφείλεται στην παρουσία μεγάλου αριθμού αρωματικών συστατικών.
Η γεύση του
Βάζουμε μια μικρή γουλιά κρασιού στο στόμα μας, την αφήνουμε να κυλήσει αργά, την περιστρέφουμε γύρω από τη γλώσσα μας και τελικά την καταπίνουμε. Έτσι, έχουμε το χρόνο να αντιληφθούμε τους συνδυασμούς των τεσσάρων βασικών γεύσεων της γλυκιάς, της ξινής, της πικρής και της αλμυρής. Να θαυμάσουμε για ακόμη μία φορά το άρωμά του. Σ' όλη τη διάρκεια παρατηρούμε το πώς διαφοροποιείται η αρχική εντύπωση καθώς κυλάει το κρασί μέσα στο στόμα μας και προσπαθούμε να περιγράψουμε την "αίσθηση" που μας προκαλεί. Είναι ζεστό, λεπτό; Έχει ευχάριστη γεύση; Έχει μαλακό "τέλος" στον ουρανίσκο ή είναι νευρικό και τραχύ;
Φτάνουμε λοιπόν με το πέρασμα του χρόνου σε ένα σημείο, όπου αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τα κρασιά που δοκιμάζουμε. Και θέλουμε να μιλήσουμε γι αυτά, να τα περιγράψουμε και να τα κρατήσουμε στη μνήμη μας. Τώρα πλέον γίνεται απαραίτητη η χρήση ενός ειδικού λεξιλογίου που μας δίνει τη δυνατότητα να περιγράψουμε ακριβώς την αίσθηση που μας προκαλεί ένα κρασί.
ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΟΙΝΟΓΕΥΣΤΙΚΗΣ
Άγουρο: κρασί πολύ νεαρό, με μεγάλη περιεκτικότητα οξέων.
Βελούδινο: κρασί μαλακό, ευχάριστο στον ουρανίσκο.
Bouchonne: κρασί εμφανές ελάττωμα στην οσμή και τη γεύση που οφείλεται στο φελλό του πώματός του.
Γενναιόδωρο: κρασί υψηλόβαθμο, πλούσιο σε γεύση και σε άρωμα.
Ισορροπημένο: κρασί με αρμονία στις επιμέρους γεύσεις
Μαλακό: κρασί που δεν έχει ενοχλητική όξινη και στυφή γεύση.
Νευρικό: κρασί με έκδηλη οξύτητα.
Σκληρό, ταννικό: κρασί με έντονη τη στυφή γεύση των τανινών.
Στρογγυλό: κρασί με σώμα και με βελούδινη γεύση. Καμιά γεύση δεν υστερεί και καμιά δεν υπερέχει
Κρασί με σώμα: κρασί πλούσιο σε συστατικά που αφήνει το στόμα μας γεμάτο από γευστικές εντυπώσεις
Ποια χαρακτηριστικά της όψης του κρασιού αναζητούμε;
1. τη διαύγεια: θολό, διαυγές
2. τη λαμπερότητα: λαμπερό, θαμπό
3. την ένταση του χρώματος: ασθενές, μέτριας έντασης, έντονο
4. την απόχρωση:
λευκά κρασιά: λευκοκίτρινο, πρασινοκίτρινο, χρυσοκίτρινο, καφεκίτρινο
ροζέ κρασιά: ροζ τριαντάφυλλου, ροζ βιολετί, πορτοκαλί
ερυθρά κρασιά: κόκκινο βιολετί, κόκκινο, γκρενά, κεραμιδί, καστανό
και το μέγεθος των φυσαλίδων: μικρές, μέτριες, μεγάλες (στην περίπτωση των αφρωδών και ημιαφρωδών κρασιών)
Ποια χαρακτηριστικά των αρωμάτων αναζητούμε;
1. την ένταση του αρώματος: έντονο, μέτριο, ασθενές, ανύπαρκτο
2. την ποιότητά του: ράτσας, φίνο, λεπτό, κοινό, χοντροειδές
3. τον χαρακτήρα του: φρουτώδες, λουλουδιών, μπαχαρικών, ζωικό
Το χρώμα του
Γέρνοντας το ποτήρι μας μπροστά από ένα λευκό φόντο παρατηρούμε τη διαύγεια, την ένταση και τις αποχρώσεις του χρώματος του κρασιού, που μας δίνουν ποικίλες πληροφορίες: για το αν κατάγεται από μια ζεστή χώρα του νότου ή από βόρειες περιοχές, για το αν γεννήθηκε από ένα ντελικάτο σταφύλι ή κάποιο άλλο ανθεκτικό, μας δίνουν μια πρώτη ένδειξη για τη γεύση του και συχνά μαρτυρούν την ηλικία του. Έτσι, τα "νεαρά" λευκά κρασιά έχουν φωτεινό λαμπερό λευκοκίτρινο χρώμα. Όσο όμως περνά ο χρόνος μεταβάλλεται σε εντονότερο κίτρινο ή χρυσαφί, για να φτάσει στην καστανή απόχρωση, σημάδι γήρανσης. Από την άλλη, σ' ένα ερυθρό κρασί το έντονο πορφυρό χρώμα φανερώνει νεότητα. Εάν όμως στα χείλη του ποτηριού παρατηρήσουμε πορτοκαλιές και καστανές ανταύγειες συμπεραίνουμε τη γήρανσή του που είναι πιο προχωρημένη, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσοστό τους.
Τα αρώματα του κρασιού διακρίνονται σε:
1. πρωτογενή, που προέρχονται από το σταφύλι,
2. δευτερογενή, που σχηματίζονται κατά την αλκοολική ζύμωση και
3. τριτογενή, που δημιουργούνται κατά την παλαίωση του κρασιού.
Ποια χαρακτηριστικά της γεύσης αντιλαμβανόμαστε;
1. τη λιπαρότητα ή γλυκύτητα
Η αντίληψη της γλυκιάς γεύσης πραγματοποιείται στην άκρη της γλώσσας
2. την οξύτητα
Η αντίληψη της όξινης γεύσης εκδηλώνεται με ένα τσίμπημα στα πλαϊνά της γλώσσας και στο εσωτερικό των μάγουλων.
3. την πικρή γεύση
Η πικρή γεύση γίνεται αντιληπτή στο πίσω σημείο της γλώσσας
4. την αλμυρή γεύση
Η αλμυρή γεύση γίνεται αντιληπτή στο μπροστινό τμήμα της γλώσσας.
5. Τη γευστική ισορροπία:
Ένα κρασί μπορεί να είναι: ισορροπημένο, αρμονικό, ανισόρροπο ως προς μία γεύση (γλυκιά, ξινή, πικρή)
6. τις αισθήσεις αφής - θερμού – κρύου
7. την εξέλιξη στο στόμα
Ένα κρασί μπορεί να είναι:τραχύ, βελούδινο, υδαρές, λιπαρό, αδύνατο, γεμάτο
8. το άρωμα στόματος και την αρωματική διάρκεια
9. Magavali winery 🍷
10. Βασίλειος Μαγκάβαλης
είναι η τέχνη να"δοκιμάζουμε",
να "γευόμαστε" ένα κρασί.
Agiogritiko cava 2015 Magavali winery PGE Peloponnese Skoteini argolis Greece 🇬🇷 🍷
Χωρίς να λάβουμε υπ' όψη τα υποκειμενικά κριτήρια του καθενός μας, η τελική μας κρίση βασίζεται στην ευχαρίστηση που μας προκαλεί το κρασί που δοκιμάζουμε.
Και αυτή η ευχαρίστηση είναι το μίγμα των εντυπώσεων που αποκομίζουμε από το χρώμα, το άρωμα και τη γεύση του.
Στο παιχνίδι της οινογευστικής όμως εκτός από την όραση, την όσφρηση και τη γεύση συμμετέχει και η ακοή, θυμηθείτε τον ήχο του κρασιού καθώς το σερβίρουμε στο ποτήρι.
Ακόμη και η αφή, σκεφτείτε το κρασί καθώς κυλά στο στόμα μας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Πρώτα απ' όλα δίνουμε προσοχή στο ποτήρι της οινογευστικής.
Άχρωμο και διάφανο σχεδιάστηκε για να διευκολύνει και να επιτρέπει τη σωστή εκτίμηση του κρασιού.
Με μεγάλο, λεπτό πόδι που επιτρέπει το εύκολο πιάσιμο χωρίς να εμποδίζει τη θέα του κρασιού και με μεγάλο άνοιγμα που επιτρέπει τη διερεύνηση του αρωματικού χαρακτήρα.
Σερβίρουμε το κρασί μέχρι το εν τρίτο του ποτηριού, και στον επάνω κενό χώρο θα απολαύσουμε τον πλούτο των αρωμάτων του.
Στη συνέχεια θα εκτιμήσουμε τα χαρακτηριστικά του κρασιού.
Το άρωμα του
Ο καλλίτερος τρόπος για να το αντιληφθούμε είναι περιστρέφοντας προσεκτικά το ποτήρι και στη συνέχεια εισπνέοντας τον αέρα που βρίσκεται στον επάνω χώρο του. Προσπαθούμε να προσδιορίσουμε την ένταση του αρώματος. Είναι έντονο, μέτριο ή ασθενές; Την ποιότητά του. Είναι φίνο ή κοινό; Τον χαρακτήρα του. Μας φέρνει στο μυαλό λουλούδια, φρούτα, ξηρούς καρπούς, ή μήπως μπαχαρικά, κακάο, καπνό; Το άρωμα άλλωστε του κρασιού χαρακτηρίζεται από μια πολυπλοκότητα, που οφείλεται στην παρουσία μεγάλου αριθμού αρωματικών συστατικών.
Η γεύση του
Βάζουμε μια μικρή γουλιά κρασιού στο στόμα μας, την αφήνουμε να κυλήσει αργά, την περιστρέφουμε γύρω από τη γλώσσα μας και τελικά την καταπίνουμε. Έτσι, έχουμε το χρόνο να αντιληφθούμε τους συνδυασμούς των τεσσάρων βασικών γεύσεων της γλυκιάς, της ξινής, της πικρής και της αλμυρής. Να θαυμάσουμε για ακόμη μία φορά το άρωμά του. Σ' όλη τη διάρκεια παρατηρούμε το πώς διαφοροποιείται η αρχική εντύπωση καθώς κυλάει το κρασί μέσα στο στόμα μας και προσπαθούμε να περιγράψουμε την "αίσθηση" που μας προκαλεί. Είναι ζεστό, λεπτό; Έχει ευχάριστη γεύση; Έχει μαλακό "τέλος" στον ουρανίσκο ή είναι νευρικό και τραχύ;
Φτάνουμε λοιπόν με το πέρασμα του χρόνου σε ένα σημείο, όπου αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τα κρασιά που δοκιμάζουμε. Και θέλουμε να μιλήσουμε γι αυτά, να τα περιγράψουμε και να τα κρατήσουμε στη μνήμη μας. Τώρα πλέον γίνεται απαραίτητη η χρήση ενός ειδικού λεξιλογίου που μας δίνει τη δυνατότητα να περιγράψουμε ακριβώς την αίσθηση που μας προκαλεί ένα κρασί.
ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΟΙΝΟΓΕΥΣΤΙΚΗΣ
Άγουρο: κρασί πολύ νεαρό, με μεγάλη περιεκτικότητα οξέων.
Βελούδινο: κρασί μαλακό, ευχάριστο στον ουρανίσκο.
Bouchonne: κρασί εμφανές ελάττωμα στην οσμή και τη γεύση που οφείλεται στο φελλό του πώματός του.
Γενναιόδωρο: κρασί υψηλόβαθμο, πλούσιο σε γεύση και σε άρωμα.
Ισορροπημένο: κρασί με αρμονία στις επιμέρους γεύσεις
Μαλακό: κρασί που δεν έχει ενοχλητική όξινη και στυφή γεύση.
Νευρικό: κρασί με έκδηλη οξύτητα.
Σκληρό, ταννικό: κρασί με έντονη τη στυφή γεύση των τανινών.
Στρογγυλό: κρασί με σώμα και με βελούδινη γεύση. Καμιά γεύση δεν υστερεί και καμιά δεν υπερέχει
Κρασί με σώμα: κρασί πλούσιο σε συστατικά που αφήνει το στόμα μας γεμάτο από γευστικές εντυπώσεις
Ποια χαρακτηριστικά της όψης του κρασιού αναζητούμε;
1. τη διαύγεια: θολό, διαυγές
2. τη λαμπερότητα: λαμπερό, θαμπό
3. την ένταση του χρώματος: ασθενές, μέτριας έντασης, έντονο
4. την απόχρωση:
λευκά κρασιά: λευκοκίτρινο, πρασινοκίτρινο, χρυσοκίτρινο, καφεκίτρινο
ροζέ κρασιά: ροζ τριαντάφυλλου, ροζ βιολετί, πορτοκαλί
ερυθρά κρασιά: κόκκινο βιολετί, κόκκινο, γκρενά, κεραμιδί, καστανό
και το μέγεθος των φυσαλίδων: μικρές, μέτριες, μεγάλες (στην περίπτωση των αφρωδών και ημιαφρωδών κρασιών)
Ποια χαρακτηριστικά των αρωμάτων αναζητούμε;
1. την ένταση του αρώματος: έντονο, μέτριο, ασθενές, ανύπαρκτο
2. την ποιότητά του: ράτσας, φίνο, λεπτό, κοινό, χοντροειδές
3. τον χαρακτήρα του: φρουτώδες, λουλουδιών, μπαχαρικών, ζωικό
Agiogritiko cava 2015 Magavali winery PGE Peloponnese Skoteini argolis Greece 🇬🇷 🍷
Γέρνοντας το ποτήρι μας μπροστά από ένα λευκό φόντο παρατηρούμε τη διαύγεια, την ένταση και τις αποχρώσεις του χρώματος του κρασιού, που μας δίνουν ποικίλες πληροφορίες: για το αν κατάγεται από μια ζεστή χώρα του νότου ή από βόρειες περιοχές, για το αν γεννήθηκε από ένα ντελικάτο σταφύλι ή κάποιο άλλο ανθεκτικό, μας δίνουν μια πρώτη ένδειξη για τη γεύση του και συχνά μαρτυρούν την ηλικία του. Έτσι, τα "νεαρά" λευκά κρασιά έχουν φωτεινό λαμπερό λευκοκίτρινο χρώμα. Όσο όμως περνά ο χρόνος μεταβάλλεται σε εντονότερο κίτρινο ή χρυσαφί, για να φτάσει στην καστανή απόχρωση, σημάδι γήρανσης. Από την άλλη, σ' ένα ερυθρό κρασί το έντονο πορφυρό χρώμα φανερώνει νεότητα. Εάν όμως στα χείλη του ποτηριού παρατηρήσουμε πορτοκαλιές και καστανές ανταύγειες συμπεραίνουμε τη γήρανσή του που είναι πιο προχωρημένη, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσοστό τους.
Moschofilero 2015 Magavali winery PGE Peloponnese Skoteini argolis Greece 🇬🇷 🍷
1. πρωτογενή, που προέρχονται από το σταφύλι,
2. δευτερογενή, που σχηματίζονται κατά την αλκοολική ζύμωση και
3. τριτογενή, που δημιουργούνται κατά την παλαίωση του κρασιού.
1. τη λιπαρότητα ή γλυκύτητα
Η αντίληψη της γλυκιάς γεύσης πραγματοποιείται στην άκρη της γλώσσας
2. την οξύτητα
Η αντίληψη της όξινης γεύσης εκδηλώνεται με ένα τσίμπημα στα πλαϊνά της γλώσσας και στο εσωτερικό των μάγουλων.
3. την πικρή γεύση
Η πικρή γεύση γίνεται αντιληπτή στο πίσω σημείο της γλώσσας
4. την αλμυρή γεύση
Η αλμυρή γεύση γίνεται αντιληπτή στο μπροστινό τμήμα της γλώσσας.
5. Τη γευστική ισορροπία:
Ένα κρασί μπορεί να είναι: ισορροπημένο, αρμονικό, ανισόρροπο ως προς μία γεύση (γλυκιά, ξινή, πικρή)
6. τις αισθήσεις αφής - θερμού – κρύου
7. την εξέλιξη στο στόμα
Ένα κρασί μπορεί να είναι:τραχύ, βελούδινο, υδαρές, λιπαρό, αδύνατο, γεμάτο
8. το άρωμα στόματος και την αρωματική διάρκεια
9. Magavali winery 🍷
10. Βασίλειος Μαγκάβαλης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου