Το Αλκοόλ σε γενικές γραμμές και το κρασί, ειδικότερα, έχει μια μοναδική κοινωνική λειτουργία. Πίνοντας το καλό κρασί παρέχει μια ευκαιρία για ευχαρίστηση, αλλά παρέχει επίσης μια ευκαιρία για σκέψη. Η Γεύση καλεί τον προβληματισμό, όπως λέει ο Βολτέρος, και είναι αυτή η τάση να σκεφτούμε τι πίνουμε που ανοίγει κοινό έδαφος μεταξύ φιλοσόφων και των απλών γευσιγνώστων. Το Κρασί δεν είναι απλά ένα σφηνάκι αλκοόλ. Στο επίκεντρό αυτού είναι η μετατροπή του σταφυλιού με ζύμωση σε κρασί. Η μεταμόρφωση της ψυχής υπό την επιρροή του κρασιού είναι η συνέχιση αυτής: οι Αρχαίοι Έλληνες περιγράφουν τη ζύμωση ως «έργο του Θεού». Αυτό ενισχύεται από την ιδέα ότι η ανθρώπινη δεξιότητα σε αυτή τη διαδικασία είναι η ικανότητα της γεωργίας: στην πραγματικότητα δεν «φτιάχνουμε» το κρασί. Πράγματι, Ο στόχος της καλής οινοποίησης είναι να εξασφαλιστεί ότι η περιεκτικότητα σε αλκοόλη δεν μπορεί να διαφύγει από το κρασί, αλλά παραμένει μέρος της. Η αλήθεια είναι ένα σημαντικό συστατικό του κρασιο...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου