magavali winery

(Η παρούσα ημερολογιακή περιγραφή αφορά το βιολογικό κύκλο του αμπελιού στο βόρειο ημισφαίριο, που έχει περίπου 6 μήνες διαφορά με αυτόν του νοτίου). • Το χειμώνα, το αμπέλι αναπαύεται. Ο αμπελουργός το φροντίζει, το λιπαίνει και το κλαδεύει, αφαιρώντας το μεγαλύτερο τμήμα του ξύλου, που δημιουργήθηκε την προηγούμενη χρονιά. • Στην αρχή της άνοιξης, οι χυμοί αρχίζουν να κυκλοφορούν στο φυτό και όταν η θερμοκρασία αυξηθεί αρκετά, τα «μάτια» του φυτού ανοίγουν, αναπτύσσονται τα πρώτα φύλλα και μεγαλώνουν οι βλαστοί. Το αμπέλι ανθίζει, τα άνθη γονιμοποιούνται και «δένει» ο καρπός: το σταφύλι. • Το καλοκαίρι, το σταφύλι ωριμάζει, αυξάνει δηλαδή σε μέγεθος, αποκτά χρώμα και γλυκύτητα, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται η ξινή, άγουρη γεύση του. • Το φθινόπωρο (σε κάποιες περιπτώσεις από το τέλος του καλοκαιριού), όταν πλέον τα σταφύλια αποκτήσουν το επιθυμητό χρώμα και άρωμα, όταν η σχέση σακχάρων και οξέων είναι η κατάλληλη (τεχνολογική ωρίμαση) και όταν οι σύνθετες μετρήσεις που εφαρμόζ

Αμπέλι: Σωστό κλάδεμα για την πρόληψη των ασθενειών ξύλου Ασθένειες: ΙΣΚΑ – ΕΥΤΥΠΙΩΣΗ – ΦΟΜΟΞΗ Οι ασθένειες του ξύλου  στο αμπέλι είναι ιδιαίτερα καταστρεπτικές καθώς προκαλούν, σταδιακά ή και απότομα, τον μαρασμό και την ξήρανση μέρους ή ολόκληρων πρέμνων του αμπελώνα. Η παραγωγή μειώνεται κι η καλλιέργεια φθίνει συνεχώς. Για να αποφύγετε τυχόν μολύνσεις από ασθένειες ξύλου  η εργασία του κλαδέματος να γίνεται με ξηρό καιρό. Όπου δεν είναι εφικτό να αποφύγουμε τις μεγάλες τομές,  να επικαλύπτετε την τομή με ένα προστατευτικό (πάστα)  που πρέπει να εφαρμόζεται (με πινέλο) αμέσως μετά το κλάδεμα (εντός 24 ωρών). Αν δεν γίνει προστασία των μεγάλων πληγών με εφαρμογή πάστας με πινέλο, θα μπορούσε να γίνει ένας ψεκασμός, με ένα εγκεκριμένο για την καλλιέργεια χαλκούχο σκεύασμα, μόνον εφόσον ο ψεκασμός δύναται να εφαρμοστεί  αμέσως μετά την εργασία του κλαδέματος.  Για τις υπόλοιπες ασθένειες του αμπελιού οι ψεκασμοί αυτή την εποχή δεν έχουν καμία αποτελεσματικ

Αμπέλι: Σωστό κλάδεμα για την πρόληψη των ασθενειών ξύλου Ασθένειες: ΙΣΚΑ – ΕΥΤΥΠΙΩΣΗ – ΦΟΜΟΞΗ Οι ασθένειες του ξύλου  στο αμπέλι είναι ιδιαίτερα καταστρεπτικές καθώς προκαλούν, σταδιακά ή και απότομα, τον μαρασμό και την ξήρανση μέρους ή ολόκληρων πρέμνων του αμπελώνα. Η παραγωγή μειώνεται κι η καλλιέργεια φθίνει συνεχώς. Για να αποφύγετε τυχόν μολύνσεις από ασθένειες ξύλου  η εργασία του κλαδέματος να γίνεται με ξηρό καιρό. Όπου δεν είναι εφικτό να αποφύγουμε τις μεγάλες τομές,  να επικαλύπτετε την τομή με ένα προστατευτικό (πάστα)  που πρέπει να εφαρμόζεται (με πινέλο) αμέσως μετά το κλάδεμα (εντός 24 ωρών). Αν δεν γίνει προστασία των μεγάλων πληγών με εφαρμογή πάστας με πινέλο, θα μπορούσε να γίνει ένας ψεκασμός, με ένα εγκεκριμένο για την καλλιέργεια χαλκούχο σκεύασμα, μόνον εφόσον ο ψεκασμός δύναται να εφαρμοστεί  αμέσως μετά την εργασία του κλαδέματος.  Για τις υπόλοιπες ασθένειες του αμπελιού οι ψεκασμοί αυτή την εποχή δεν έχουν καμία αποτελεσματικότητα

                                    Ο κόσμος του κρασιού! Είναι γεγονός ότι στον δικό μας κόσμο, τον κόσμο του κρασιού, η χρονιά μπήκε με το… «αριστερό», αφού τελικά δεν ξεκίνησε η κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί και όχι μόνο. Δεν θα επαναλάβουμε τα πολλά επιχειρήματα που έχουν ακουστεί κατά του μέτρου και τη δυσκολία εφαρμογής του ειδικά από τους μικρούς παραγωγούς, όμως είναι εντυπωσιακή η συνέπεια της εφαρμοζόμενης πολιτικής στη χώρας μας στο να προσπαθεί να αναστρέψει τη θετική πορεία οποιουδήποτε τομέα της οικονομίας με πρόχειρα μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα.  Και δυστυχώς στο συγκεκριμένο τομέα δημιούργησε μια υποδομή που η ιστορία έχει δείξει ότι κανείς δεν πρόκειται να ανατρέψει στο μέλλον, αλλά μάλλον θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί για την είσπραξη ακόμα περισσότερων εσόδων που μπορεί να λείπουν σε κάποια χρονική στιγμή. Σε πείσμα όμως όλων αυτών, το Ελληνικό κρασί συνεχίζει την ανοδική του πορεία αφού πλέον συζητείται και διακρίνεται συνεχώς σε διεθν

MAGAVALI WINERY 🍷  Το κρασί γίνεται στο αμπέλι!  Η μηχανική σύσταση είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος που κάθε παραγωγός θα πρέπει να γνωρίζει προτού βάλει την καλλιέργεια που επιθυμεί. Η μηχανική σύσταση των εδαφών μας πληροφορεί για τις φυσικοχημικές ικανότητες. Η ικανότητα συγκράτησης νερού, ο αερισμός του εδάφους, η ευκολία χειρισμού, η τάση για συσσωμάτωση, και η ικανότητα ιοντοανταλλαγής είναι ιδιότητες που εξαρτώνται από την κατανομή του μεγέθους των κόκκων στο έδαφος. Οι τρεις βασικοί τύποι είναι η άμμος, ο πηλός και ο άργιλος. Κάθε έδαφος κατάτασσεται σε ενδιάμεσες κατηγορίες ανάλογα με το μέγεθος των κόκκων. Δομή φυσικού εδάφους : - μεγάλοι κόκκοι άμμου - μικροί κόκκοι άμμου - μη στιβαγμένα σωματίδια αργίλλου μέσα σε μεγάλα διάκενα - μικρά στοιβαγμένα σωματίδια αργίλλου σε επαφή μεταξύ τους Αμμώδη : Συντίθενται από μακροσκοπικά στερεά σωματίδια στρογγυλευμένα ή γωνιώδη. Στραγγίζουν εύκολα, δεν διογκώνονται ή συρρικνώνονται κάτω από την επίδραση υγρασί

the single wine from greece with special character .🌹 Magavali winery 🍷 Grecee 

Εκτός από τον υλικό πολιτισμό, με το κρασί ως αγροτικό προϊόν, εμπόρευμα, ποτό, τρόφιμο, φάρμακο και καθημερινή απόλαυση, ο οίνος ήταν γραφτό να γίνει κινητήρια δύναμη και του πνευματικού πολιτισμού. Το κρασί στην Ελλάδα θεοποιήθηκε, λατρεύτηκε και έγινε μύθος, θρύλος, παράδοση, ιστορία, τέχνη, επιστήμη και κουλτούρα, με αποτέλεσμα, τέχνες, γράμματα και κρασί να αποτελούν ένα εξαιρετικό τρίπτυχο. Αρχαίοι ποιητές, όπως ο Όμηρος και ο Ησίοδος, συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος και ο Ξενοφώντας, φιλόσοφοι, όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, τραγικοί και σατυρικοί, στοχαστές και διανοητές, γιατροί και καλλιτέχνες, όλος ο ελληνικός πνευματικός κόσμος, υμνούν, κάνουν αναφορές και δοξάζουν τον οίνο, δίνοντας όμως ταυτόχρονα και την έννοια του μέτρου, αυτού που σήμερα ονομάζουμε λελογισμένη κατανάλωση οίνου.  Τέχνες, γράμματα και κρασί βρέθηκαν στο επίκεντρο του πολιτισμού της κλασικής Ελλάδας. Για την ακρίβεια, οι τέχνες και τα γράμματα επηρεάστηκαν καθοριστικά από τον οίνο. Η περίφ

Άραγε ξέρατε ότι το κρασί στο μαγείρεμα είναι μια συνήθεια γνωστή από τ' αρχαία χρόνια; Οι πρόγονοί μας, φαίνεται πως προτιμούσαν τα γλυκά κρασιά στην κατσαρόλα, ενώ, στην εξεζητημένη μαγειρική των ρωμαϊκών χρόνων, εκτιμούσαν και την παλαιότητα του κρασιού. Τον Μεσαίωνα, όπου τα "ραγού" σιγόβραζαν με δεκάδες μπαχαρικά και συχνά κρασί, δημιουργήθηκαν και οι πρώτες σάλτσες με βάση το κόκκινο κρασί, πρόγονοι των διάσημων σύγχρονων. Τι προσθέτει το κρασί στο φαγητό μας; πρώτα απ' όλα τις πολύπλοκες γεύσεις και τ' αρώματά του, που πλουτίζουν τη γεύση του φαγητού. Επιπλέον, το αλκοόλ βοηθάει να διαλυθούν τα λίπη και ν' αναδειχθούν οι γεύσεις των τροφών, καλύτερα από κάθε άλλη υγρή ή λιπαρή ουσία, όπως το νερό ή το λάδι.  Αναφέροντας μερικούς βασικούς κανόνες, τα κρασιά με έντονες ταννίνες (όπως ένα Ξινόμαυρο ή ένα Καμπερνέ), θα ταιριάξουν ιδιαίτερα με πρωτεϊνούχες, λιπαρές τροφές, όπως το κόκκινο κρέας, περιορίζοντας την αίσθηση του λίπους. Αντίθετα, σε λιγότ

Στην ιστορία του ανθρώπου υπήρξαν πολιτισμοί που στηρίχτηκαν στην αμπελοκαλλιέργεια και στο οινεμπόριο, ενώ ακόμα και σήμερα, στη συνείδηση πολλών,  κρασί ίσον πολιτισμός.    Κατά τους προϊστορικούς χρόνους, στους τόπους όπου το κλίμα ευνοούσε την αμπελοκαλλιέργεια «γεννιόταν» πολιτισμός και αντίστροφα: η άνθηση και η ευημερία ενός πολιτισμού, συνδεόταν με την άμπελο και τον οίνο. Αυτό δεν είναι τυχαίο: η καλλιέργεια του αμπελιού προϋποθέτει μόνιμη κατοικία και όχι νομαδική ζωή και γίνεται σε άγονα εδάφη, αφήνοντας τα γόνιμα για σιτηρά και άλλες καλλιέργειες. Η παραγωγή του κρασιού απαιτεί τεχνικές γνώσεις και εξειδικευμένες πρακτικές, ενώ το εμπόριό του απαιτεί μεταφορικά μέσα, γνώσεις συναλλαγών, οικονομίας, ναυτιλίας κ.ά. Ένας από τους πολιτισμούς του κρασιού, ο πιο διάσημος και με τη μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, ήταν και ο ελληνικός. 

Στην ιστορία του ανθρώπου υπήρξαν πολιτισμοί που στηρίχτηκαν στην αμπελοκαλλιέργεια και στο οινεμπόριο, ενώ ακόμα και σήμερα, στη συνείδηση πολλών, κρασί ίσον πολιτισμός.  Κατά τους προϊστορικούς χρόνους, στους τόπους όπου το κλίμα ευνοούσε την αμπελοκαλλιέργεια «γεννιόταν» πολιτισμός και αντίστροφα: η άνθηση και η ευημερία ενός πολιτισμού, συνδεόταν με την άμπελο και τον οίνο. Αυτό δεν είναι τυχαίο: η καλλιέργεια του αμπελιού προϋποθέτει μόνιμη κατοικία και όχι νομαδική ζωή και γίνεται σε άγονα εδάφη, αφήνοντας τα γόνιμα για σιτηρά και άλλες καλλιέργειες. Η παραγωγή του κρασιού απαιτεί τεχνικές γνώσεις και εξειδικευμένες πρακτικές, ενώ το εμπόριό του απαιτεί μεταφορικά μέσα, γνώσεις συναλλαγών, οικονομίας, ναυτιλίας κ.ά. Ένας από τους πολιτισμούς του κρασιού, ο πιο διάσημος και με τη μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, ήταν και ο ελληνικός.  Magavali winery 🍷